Als Kerweparre Nummer vier,
stäi isch hait uffem Podium hier.
Un redd zu aisch ihr liewe Leit,
om Rond glai ä Besonderheit.
Isch bin jetzt gonz perfekt im Koche,
denn isch kumm grad aus de Flitterwoche.

Liewe Kerwegäschd aus fern und nah,
endlisch is die grouss Stund mol wira da.
Isch begrieß aisch all ob grouss ob kloi,
die ihr hait wollt moi Gäschde soi.

Isch bin was Aisch gonz sischa fraad,
mol wira en Kerweparre uhne Bart.
Isch häb die Hoar nett im Gsischd,
isch häbse uff de Zeh,
des werd ihr merke on moin Gedischd,
drum losst uns beginne,
hört was isch aisch nun berischd.

Unser Patronskersch leischd in neiem Glonz,
ehr häbts sicher all schunn gsehn gonz.
Als letschden Punkt der Renovierunge,
hott ma jetzt die Trepp in Ohgriff genumme.
Long hott ma in dem Kersche-Rat berate,
un schließlisch die alt Trepp nei ausgegrawe.
Isch finn, des Werk passt gut in unser altes Ort,
nur fehlt des Schild „Achtung Steinschlag“ dort.
Zum Bazar vum Parre Fackler treffe ma uns im September,
der sucht fa die Koschde noch edle Spender.

Drum Kerweborscht schenk oi,
es muß noch ona getrunge soi.

In unsere Schule iss jetzt wira Lewe,
vun dem Kinnerkrije dut die Erde erbewe.
Die Zeit der Schulfeschdelscher is nun vorbei,
un es hot aa ä End mit der rummgommlerei.
En Fierungswechsel gabs on ohner Schul,
im Gymnasium sitzt jetzt en neier Rekdor uffm Stuhl.
Der Alte, unsan liewe Klumpe Fritz,
der oft schun bewiese hott monscherlei Witz.
Kennt sisch, wonna Zeit hed dem Kerweveroi ohschließe,
denn Ruheständler den mer als Mitarbeiter bei uns gern begrieße.

Drum Mundschenk schenk oi,
es muß noch ona getrunke soi.

De Mihlweg und a die Balzebäscher Stroß,
derf hait nett fehle,
denn dort war erschd vor korzem wira was los.
Die HP-ler Temporenner sin sicher selwa schuld,
daß dem Gemoinderat gerisse is jetzt die Geduld.
Mitare Ombelohlag wollt ma den Mißstond dort oidämme,
damit sisch nedd noch mehna s’Hern oirenne.
Die Ombel wurd gebaut un hott a funktioniert,
doch iwwa Nacht wurd se vun fremmer Hond entfiehrt.
Ehr Nochbarn – aus HP – es sei im Friede aisch gsagt,
die Lischdzeische sollde aisch diene, Tag für Tag.
Denn ihr mißt longsom fahre lerne,
schunschd mauern mer zu und ehr stäit wira in de
Schlong vum Woinem noch Verne.

Drum Kerweborschd schenk oi
es muß noch ona getrunke soi.

Ä Foines Haus, des konn isch aisch sage,
häwwe jetzt on Tierpark unser Hase.
Vor korzem wurd des gonz grouß Oigeweiht,
ohwesend war de Bojemoschda, de Rat und noch viele onare Leit.
Isch war do neilisch zume Besuch mol dort,
a ehr Leit, die Hase lewe dort, jo wie en Lord.
Des is jo de roinschde Hasepalascht,
awa noch dere grousse Lascht,
die die Zischter mit de Gemoinde ghabt häwwe,
wolle ma ne des neie Haus gern gänne.

Drum Kerweborscht schenk oi,
es muß noch ona getrunke soi.

Die Bachgaß unser foinschdi Gaß ihr liewe Leit,
biet aa dies Joar wira Ohlaß zum Streit.
Die Parker sins un aa die Hunde,
doch denne schläigt jetzt ball die Stunde.
Parker, ihr kriegt demnächscht die Scheibe,
un Bolizischde dun die Hunde uffschreibe.
Wenn die dort uhgstört Gassi gäin,
dess muß en jeder doch verstäin.
Is klar, daß die Bürger verärgert sinn,
stäin se mit de Fiess in sou ona Tellermine drin.
Awa isch mohn es ging aa uhne Omtsgewalt,
wenn bei jedem dort die Vernunft besser walt.

Drum Kerweborscht schenk oi,
es muß noch ona getrunke soi.

In de Bachgaß war im letschde Joar,
ä Stroßefeschd un des war kloar.
Beim Bäcker Förster konnt ma sehn,
daß aa Wertsleit richtisch zu feiern verstehn.
Ona war sogar in Hofherr.
In Weit-hof-er.
Der kleppt on die Deer und dud laut plern,
„Isch will Bäcker wern, isch will Bäcker wern“.
En onan Gastwert is om Wiesesee,
der dut aa soi Gschäft verstehn.
Isch will ko Nome nenne, des is klar,
awa ehr wißt jo all, wu früher de Pauli war.
Is konn Platz in soinare Gadewertschaft mehr,
schiebt der die Umzäunung hie und her, als obs ä Wonderdühne wär.
Is de Nome jetzt doch nett bekonnt?
Zaunkönig werd er aa genonnt.

Drum Kerweborscht schenk oi,
es muß noch ona getrunke soi.

Zwa, drei neie Dokter gibts in unsere Gemoind,
ob’s de Oiwohna nedd ball ä bissl viel erschoint?
Awa ma konn jetzt un des finn isch besonders schee,
jedes Verteljoar ball zu me onare Medizinmonn geh.
Alle Sparte sinn sesshaft in Hemschbachs Rund,
nur en Tierarzt der fehlt noch in diesem Bund.
Un der wär bestimmt dinglich in de Zeit,
bei denne viele Tiern im Tierpark, a ihr Leit, ihr Leit.

Drum Kerweborscht schenk oi,
es muß noch ona getrunke soi.

En Blick nun noch in unsern Gemoinderat sei mir erlaubt,
denn dort gabs aa im vergongene Joar wira oinisches mit verlaub.
De Stroßebau zum Beispiel war hart kritisiert,
doch es hot genützt, wenn isch on die Gaadestroß denk,
die stäit jetzt endlisch in de Fertischstellung, korz vorm End.
Die Sanierung is fa alle ä groußes Feld,
mer häwwes doch – de Staat pumpt uns jo – des erforderlische Geld.
Abgerisse werd, nei geplont un uffgebaut,
alles fa die nei City, diese Worte wern laut.
Isch glaab wonns sou weira gäit do wern mer noch Stadt,
des deet uns a zustäin, des sag isch hier gonz glatt.
Die Gemoinde hott, was jeder weiß,
„Die Krone“ gekaaft, fa in gude Preis.
Isch hoff doch nur ihr liewe Leit,
daß uns „Die Krone“ erhalte bleibt.
Als Kerwehaus mit Tradition, denn ä Kulturhaus des is garnedd drin
wu souwiesou ko Parkplätz vorhonde sinn.
Des vor uns läiende Joar, des werd noch interessont,
sischerlisch kumme die Rät und de Bojemoschda außer Rond un Bond.
Isch konn aisch aa sage warum,
s‘nächst Joar is die Zeit des Gemoinderats rum.
Sinn Wahle, do gibts fa die Herrn ko Ruh,
des wisse ma doch all- isch, ihr und aa du.

Drum Kerweborscht schenk oi,
es muß noch ona getrunke soi.

Ä Joar ihr Leit gäit schnell vorbei,
un in Hemschbach bassiert sou allerlei.
Doch stäi isch on de Grillhitt draus,
die sieht ä bissl verlosse aus.
Un monsche die vorübergäin,
mohne do det ä Burg entstäin.
Long genung werd jo aa schunn gebaut,
un viele Haare sinn debei ergraut.
Doch soll ma iwwa die nett lache,
die do aus die Ärwet mache.
Wonn jeder mol oon Somsdag helfe deet,
die Grillhitt donn ball in Vollendung steht.
Isch hoff, daß de Kerweparre vum nächste Joar,
berischde konn un das wär kloar:
„Die Grillhitt is ferdisch un die Leit erzähle rum,
sie is fa die Gemoinde Hemschbach ä Bereicherung“.

Drum Kerweborscht schenk oi,
es muß noch ona getrunke soi.

Aa die grouß Politik will korz isch streife,
Isch will nedd politisiern, des is gonz klar.
Nur ons macht nedd ihr liewe Leit,
Horschd heit un moje nedd uff die Griene.
En rischdischa Kerweborscht is blau on unserm Fest,
sunscht wär die 78-er Kerwe jo nix gewest.

Drum feiert, seid lustisch und gäit spät ins Bett,
drinkt Woi, esst Werschd uns seid zu eierm Nochbar nett.
Sou grießt aisch all om End mit viel Dorscht,
die Kerweschlumpel, de Kerweparre und aa die Kerweborscht.

Amen.